Weelderig groen voedselbos in een dor landschap

Ik verblijf nu al enige weken op Curaçao en schreef in mijn vorige blog over de minder fraaie nalatenschap van Shell op het eiland. Gelukkig zijn er ook vele positieve ontwikkelingen. Zo ligt er op dit zonnige eiland, verscholen in een dorre omgeving, een groene oase: het voedselbos van Michel en Karin. Ik had eerder over deze plek gelezen en wilde het graag bezoeken voordat ik weer zou vertrekken. Dit bijzondere bos vormt een onverwachte, bloeiende plek op het verder zo droge eiland. De laatste hobbelige zandwegen die naar het bos leiden, voelden alsof ik naar het uiterste einde van het eiland reed. Eenmaal aangekomen, stond ik versteld van de weelderige, groene omgeving – een bijna onwerkelijke aanblik in dit klimaat.

Het eiland kent lange periodes van droogte, met slechts een korte regentijd. Water is er een kostbare bron en dit maakt landbouw een behoorlijke uitdaging. Michel en Karin hebben een praktische oplossing gevonden om hun planten toch van water te voorzien: met een windmolen pompen ze grondwater op naar een grote watertank, die via een dripsysteem het vocht doseert. Dit traditionele systeem, dat al op andere droge plekken is toegepast, onderstreept hoe beproefde, eenvoudige technieken ook hier efficiënt werken.

 

Waterbeheer is echter slechts één aspect van de aanpak in dit voedselbos. Michel en Karin passen ook de principes van permacultuur toe – een duurzame landbouwmethode die natuurlijke ecosystemen nabootst. Door syntropische landbouw, een specifieke tak binnen de permacultuur, worden planten zo gecombineerd dat ze elkaar versterken en beschermen tegen plagen. Het systeem bestaat uit verschillende lagen: bodembedekkers zoals kruiden en eetbare bloemen, struiken, heesters, lage bomen en hogere bomen die voor schaduw zorgen. Deze gelaagde structuur zorgt voor een robuust ecosysteem waarin biodiversiteit centraal staat en gewassen zonder chemische middelen kunnen gedijen. Het resultaat is indrukwekkend: in het voedselbos groeien gewassen als yuca, oregano, basilicum, mango, papaja, verschillende soorten bananen, guava, cashew, vijg, citrussen en ga zo maar door... De geur van verse kruiden en het levendige groen deden denken aan een tropische tuin in volle bloei – een opmerkelijk succes na slechts twee jaar tijd.

 

...op hete kolen...

De opwarming van de aarde en de CO2-problematiek behoren tot de meest urgente vraagstukken van onze tijd. In het boek ...op hete kolen... worden de vele aspecten van klimaatverandering en CO2-uitstoot op een begrijpelijke manier uitgelegd. Het boek biedt een uitgebreide verzameling van bekende en minder bekende informatie, verrijkt met persoonlijke ervaringen. Versnipperde milieukwesties worden samenhangend gepresenteerd; pittige en controversiële meningen worden niet uit de weg gegaan. 


Misschien vind je dit ook interessant


CO2-credits: effectieve oplossing of gebakken lucht?


Hoeveel bomen moet je planten om je CO2-uitstoot te compenseren?


Het Asfaltmeer: hoe het zwarte goud voor Curaçao een nachtmerrie werd