Wie ben ik en wat wil ik?

Als scholier op Curaçao verbaasde het me hoe kaal de erven rondom de huizen waren: als het ware kaalgeschoren stukken grond, ontdaan van ieder struikgewas, leek de norm te zijn voor een goed onderhouden tuin. Dat water op het eiland een schaars goed is, kon niet de enige reden zijn. Immers, er zijn genoeg inheemse planten en bomen zoals de wayaká die deze droogte met gemak trotseren.

Na mijn studie natuurkunde in Amsterdam keerde ik terug naar Curaçao en ging als docent aan het werk. De kaalgeschoren tuinen bleven me een doorn in het oog, maar ik kwam zelf niet veel verder dan het onderhouden van mijn eigen tuin en het ontwikkelen van een verkavelingsplan waarin het behoud van groen centraal stond. Sinds 2000 woon ik weer in Nederland. Achteraf vind ik het jammer dat ik op Curaçao niet meer op het gebied van duurzaamheid heb kunnen doen. Binnen mijn vakgebied is er voldoende kennis aanwezig en zijn er genoeg mogelijkheden om duurzame technieken te onderzoeken, te ontwikkelen en toe te passen. Echter, tijd en geld waren altijd de beperkende factoren.

Gelukkig ben ik eindelijk zover dat ik me volledig kan toeleggen op wat ik altijd al wilde doen, hoewel de benodigde financiële middelen niet altijd toereikend zijn voor mijn ambitieuze plannen. Om te beginnen heb ik de CO2-problematiek in kaart gebracht en mijn bevindingen vastgelegd in het boek ...op hete kolen... Daarnaast ben ik bezig met het ontwikkelen van eenvoudige watersystemen waardoor bomen in droge gebieden toch met weinig water kunnen groeien. En via mijn blog wil ik onafhankelijke en zo nodig kritische informatie geven over allerlei klimaat- en milieukwesties, want niet alleen CO2 bedreigt ons leefmilieu. Wereldwijde ontbossing en verwoestijning zijn misschien wel een veel grotere zorg. Met deze blog en mijn boek ...op hete kolen... hoop ik mijn passie voor natuurbehoud en duurzaamheid verder uit te dragen en anderen te inspireren om bewuste en realistische keuzes te maken voor een betere leefomgeving.

Ron Haseth