Militaire verwoesting in Oekraïne en ons milieubeleid: een opmerkelijke tegenstelling
Terwijl West-Europa zijn uiterste best doet om de CO2-uitstoot terug te dringen, gebeurt aan de oostelijke grens van Europa het tegenovergestelde. De oorlog in Oekraïne veroorzaakt niet alleen veel menselijk leed, maar brengt ook aanzienlijke schade toe aan de natuur en het milieu.
Volgens verschillende studies heeft het eerste jaar van het conflict geleid tot een extra uitstoot van ongeveer 120 miljoen ton CO2, wat iets minder is dan de jaarlijkse uitstoot van een land als België. Deze uitstoot is het gevolg van de verwoesting van gebouwen en infrastructuur, natuurbranden, het lekken van gassen uit beschadigde pijpleidingen en andere militaire activiteiten. Bovendien zullen bij de wederopbouw van Oekraïne nog grotere hoeveelheden CO2 vrijkomen, vooral door het gebruik van zeer koolstofintensief beton en staal.
In een artikel van Deutsche Welle (DW) wordt beschreven hoe de oorlog in Oekraïne het milieu vergiftigt en heeft geleid tot grote verwoestingen van bossen, vervuiling van waterwegen en langdurige ecologische schade. Bosbranden veroorzaakt door de oorlog hebben grote gebieden verwoest, wat resulteert in extra CO2-uitstoot en verlies van biodiversiteit.
Onderzoek suggereert dat de effecten van de oorlog op mensen, dieren in het wild en het milieu nog lang in de toekomst voelbaar zullen zijn. De lokale lucht, water en bodem zijn op grote schaal vervuild met chemicaliën. Zodra deze chemicaliën in de bodem en het grondwater terechtkomen, is het slechts een kwestie van tijd voordat ze via planten, dieren en drinkwater naar mensen worden overgebracht. Toxicologen zijn echter onzeker over hoe het milieu met deze giftige stoffen zal omgaan en welk effect ze op mensen kunnen hebben.
Vanaf dit jaar zijn middelgrote en grote bedrijven in Nederland (meer dan 100 werknemers) verplicht de CO2-uitstoot van iedere werknemer bij te houden. Alle reisbewegingen met verschillende vormen van vervoer, zoals openbaar vervoer, deelauto's, fietsen, scooters en zelfs thuiswerken, moeten worden gemonitord. Ondertussen gaat de oorlog gewoon door: militaire activiteiten in Oekraïne, die in geen enkele verhouding staan tot de verkeersbewegingen van individuele werknemers, worden niet geregistreerd. In Nederland willen we tot achter de komma nauwkeurig weten wat de CO2-uitstoot is van de werknemer. Dit kan niet anders gezien worden als symboolpolitiek die bedrijven opzadelt met een gigantische administratieve rompslomp: een nutteloze belasting op ons arbeidspotentieel, die elders, waar het echt nodig is, beter zou kunnen worden ingezet. Het lijkt wel alsof gezond verstand plaats heeft moeten maken voor politieke grillen.
Bronnen
...op hete kolen...
De opwarming van de aarde en de CO2-problematiek behoren tot de meest urgente vraagstukken van onze tijd. In het boek ...op hete kolen... worden de vele aspecten van klimaatverandering en CO2-uitstoot op een begrijpelijke manier uitgelegd. Het boek biedt een uitgebreide verzameling van bekende en minder bekende informatie, verrijkt met persoonlijke ervaringen. Versnipperde milieukwesties worden samenhangend gepresenteerd; pittige en controversiële meningen worden niet uit de weg gegaan.
Misschien vind je dit ook interessant
Lachgas: daar wordt de aarde niet vrolijk van
De atmosfeer bestaat voor bijna 80% uit stikstof. Waarom is stikstof dan zo’n groot probleem?
